სიმართლე გითხრათ, ცოტა არ იყოს გავბრაზდი როდესაც საგარეო საქმეთა სამინისტროს თანამშრომელთაა ერთი ჯგუფის მიმართვა წავიკითხე, სადაც სამსახურიდან დათხოვნას რეორგანიზაციის ფარგლებში, უკავშირებენ მათ პოლიტიკურ პოზიციას, რომელიც როგორც თავადვე წერენ ეწინააღმდეგება ხელისუფლების მიერ წარმოებულ საგარეო პოლიტიკას თუ ასეა, და გულწრფელები იყვნენ როდესაც იმ კოლექტიურ წერილს ხელს აწერდნენ, მაშინ მათი მხრიდან ლოგიკური და ევროპული საქციელი იქნებოდა ის, რომ თავად დაეწერათ განცხადება სამსახურიდან წასვლაზე, როგორც ზოგიერთმა მათმა კოლეგამ გააკეთა – ასე ეხმიანება ანალიტიკოსი ზაალ ანჯაფარიძე, საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროში მიმდინარე რეორგანიზაციას.
როგორც ანჯაფარიძე აღნიშნავს, ეს ხალხი მოიქცა არა ისე, როგორც ამას ევროპული პოლიტიკური და ინსტიტუციური კულტურა ითვალისწინებს, არამედ ისე როგორც მათი „გაგება” კარნახობთ. თან სამსახურში დარჩენა და თან სამსახურში მაწაკობების კეთება და მათთვის მიუღებელი ხელისუფლებისთვის ხან იქ ხან აქ ზიანის მიყენება.
„სიმართლე გითხრათ, ცოტა არ იყოს გავბრაზდი როდესაც საგარეო საქმეთა სამინისტროს თანამშრომელთაა ერთი ჯგუფის მიმართვა წავიკითხე, სადაც სამსახურიდან დათხოვნას რეორგანიზაციის ფარგლებში, უკავშირებენ მათ პოლიტიკურ პოზიციას, რომელიც როგორც თავადვე წერენ ეწინააღმდეგება ხელისუფლების მიერ წარმოებულ საგარეო პოლიტიკას.
თუ ასეა, და გულწრფელები იყვნენ როდესაც იმ კოლექტიურ წერილს ხელს აწერდნენ, მაშინ მათი მხრიდან ლოგიკური და ევროპული საქციელი იქნებოდა ის, რომ თავად დაეწერათ განცხადება სამსახურიდან წასვლაზე, როგორც ზოგიერთმა მათმა კოლეგამ გააკეთა.
თუმცა, ეს ხალხი მოიქცა არა ისე, როგორც ამას ევროპული პოლიტიკური და ინსტიტუციური კულტურა ითვალისწინებს, არამედ ისე როგორც მათი „გაგება” კარნახობთ. თან სამსახურში დარჩენა და თან სამსახურში მაწაკობების კეთება და მათთვის მიუღებელი ხელისუფლებისთვის ხან იქ ხან აქ ზიანის მიყენება.
ვინც საგარეო საქმეთა სამინისტროს მუშაობის პრინციპებს ოდნავ მაინც იცნობს, მიხვდება რომ ამ დათხოვნილებს ამის კეთების (ანუ საბოტაჟის) ფართო საშუალებები ექნებოდათ.“ – წერს ანჯაფარიძე.
